Walecznym epizodem swego życia, w historię Szydłowca wpisał się dowódca 163 pułku piechoty rez., a od 8 września rezerwowej 36 Dywizji Piechoty, wówczas podpułkownik Przemysław Nakoniecznikoff. Jego pułk oceniany był jako najwaleczniejszy w 36 DP rez. a on sam okazał się dobrym dowódcą i oddanym Ojczyźnie żołnierzem. Zapłacił za to wysoką cenę, tułaczki, więzienia i łagrów sowieckich. Zmarł na polskiej ziemi, nie były to jednak czasy w których honorowano by niezłomnych żołnierzy. Poniżej prezentuję życiorys Generała, mając nadzieję że posłuży on tym, którzy chcieliby uhonorować jego pamięć i imię.

Przemysław Nakoniecznikoff urodzony 1.VI 1896 w Tyfilisie, syn Franciszka i Elżbiety z d. Klukowska. W 1909 za udział w strajku szkolnym aresztowany i wydalony z gimnazjum. Uczył się potem w średniej szkole handlowej w Tyfilisie i ukończył ją w 1913 roku.

Działał w Związku Strzeleckim przy "Domu Polskim" w Tyflisie ( obecnie Tbilisi). W dniu 6 sierpnia został powołany do wojska rosyjskiego. Ukończył szkołę oficerską i jako podporucznik walczył na froncie tureckim i perskim. Po rewolucji październikowej wstąpił do Polskiej Samodzielnej Brygady na Kaukazie. Po rozbrojeniu Brygady dnia 26 czerwca 1918 roku w Polskiej Organizacji Wojskowej, wyjechał na Kubań, do organizującej się Dywizji Lucjana Żeligowskiego i dowodził kompanią ckm. Po przybyciu do Polski z 4 DP, wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Ranny dn. 22 V 1920 roku pod m. Gołbia, stracił oko. Odznaczony: Virtutii Militari 5 kl i trzykrotnie Krzyżem Walecznych. W 1932 roku dowodził baonem 5 Pułku Strzelców Podhalańskich w Samborze. Pułk ten szkolił pułk szkolił rekrutów dla potrzeb Korpusu Ochrony Pogranicza.