W trakcie prowadzonych jeszcze działań wojennych nocą z 26 na 27 września 1939 roku, powołana została Polska Organizacja Podziemna, której zadaniem miało być prowadzenie dalszej walki o utrzymanie niepodległości i całości granic. Walka prowadzona przez armię regularną trwała jeszcze co najmniej tydzień, w tym czasie trwały już prace nad zorganizowaniem armi podziemnej, mającącej kontynuować walkę zbrojną. Na czele tych działań konspiracyjnych stanął generał Karaszewicz-Tokarzewski. Konspiracja w kraju w tym okresie rosła szybko, ogarniając różne środowiska i regiony. Wiele z tych działań miało charakter spontaniczny. Organizacje mnożyły się, tak że w czasie okupacji niemieckiej w Polsce, działało 350 znanych konspiracyjnych organizacji politycznych i wojskowych. Ten żywiołowy niekontrolowany ruch należało ująć w karby, uporządkować, aby zwiększyć efektywność działań i utrudnić dekonspirację i zniszczenie przez wroga. Służbie Zwycięstwu Polsce pierwszej ogólnokrajowej organizacji zjednoczenia nie udało się dokonać. W związku z utworzeniem we Francji rządu polskiego, 13 listopada 1939 roku naczelny wódz generał Sikorski, w miejsce SZP powołał Związek Walki Zbrojnej. W czerwcu 1940 roku pełnomocnym zastępcą dowódcy ZWZ na cały Kraj, mianowany został generał Rowecki. Dowódcą ZWZ z ramienia rządu formalnie był generał Sosnkowski, przebywający we Francji. Od 30 czerwca funkcję komendanta formalnie objął już generał Rowecki. We wrześniu 1940 roku Naczelny Wódz uznał ZWZ za część składową sił zbrojnych Rzeczpospolitej Polskiej. Sześćdziesiąt cztery lata temu, 14 lutego 1942 roku ,ZWZ został przekształcony w Armię Krajową. W historię Polski wpisana została nowa nazwa. Armia Krajowa swoja działalnością, poświęceniem i bohaterstwem żołnierzy i oficerów sprawiła, że nie dało się wymazać pamięci o niej, z kart historii Polski. Wysiłki takie były niestety podejmowane, ze szczególnym nasileniem w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku. opr. msk