Niedziela Palmowa, zwana Niedzielą Męki Pańskiej, rozpoczyna w liturgii Kościoła Wielki Tydzień czas rozpamiętywania Męki Pańskiej i bezpośredniego przygotowania do radosnych Świąt Zmartwychwstania Pańskiego. W parafii św. Zygmunta w Szydłowcu, pierwsza część liturgii: Procesja z palmami, rozpoczyna się na Rynku Wielkim, gdzie jest corocznie organizowany Kiermasz Wielkanocny.

Wierni gromadzą się tam licznie trzymając w rękach palmy i gałązki. Kapłani w szatach liturgicznych koloru czerwonego przychdzą na to miejsce zgromadzenia. Dziś ks. kan. Adama Radzimirski pozdrowił wiernych i poprowadził krótką modlitwę. Następnie ks Witold Witasek odczytał Ewangelię opisującą wjazd Jezusa do Jerozolimy, jako Króla cichego i pokornego. Ksiądz A. Radzimirski, pobłogosławił palmy i procesyjnie z figurą Jezusa palmowego kapłani, wierni, władze miasta wraz z przybyłymi gośćmi, wyruszyli procesyjnie z Rynku Wielkiego, do kościoła farnego św. Zygmunta. Procesję otwierali ministranci z krzyżem, strażacy i strzelcy ciągnęli wózek z figurą Jezusa na osiołku.

Procesja palmowa jest tak jak dawniej tak i dziś wezwaniem do uznania w Jezusie Chrystusie Króla i Pana, w którego ręce Bóg złożył pokój i zbawienie narodów świata.

W kościele farnym ksiądz dziekan Adam Radzimirski celebrował mszę świętą, w czasie, której wraz z kapłanem ks. Adamem Radzimirskim Ewangelię Męki Pańskiej według św. Marka odczytali panowie: Adam Pietras i Leszek Jaworski. Przy opisie śmierci krzyżowej Jezusa Chrystusa, po słowach: Lecz Jezus zawołał donośnym głosem i oddał ducha” wszyscy w świątyni oddali Jemu cześć przyklękając i pozostając przez chwilę w cichej modlitwie.

Dzisiejsza liturgia uświadamia ewangeliczną prawdę, że jedyną prawdziwą miarą człowieczeństwa jest miara miłości. Jezus nie wzbrania się w imię miłości do Ojca i do nas, na przyjęcia męki i śmierci krzyżowej, z której płynie uzdrowienie i nadzieja zbawienia dla tych, którzy przyjmują jej zbawcze owoce.

W hymnie na Niedziele Palmową śpiewamy: Sztandary Króla się wznoszą, Już krzyż chwalebny jaśnieje, Na którym Stwórca człowieka W człowieczym ciele zawisnął.

To na nim Jezus zraniony Okrutnej włoczni żelazem, Oczyścił z winy grzeszników Strumieniem krwi oraz wody.

Wspaniałe drzewo ozdobne Purpurą krwi Chrystusowej, Wybrane, aby na sobie Unosić ciało najświętsze

O krzyżu bądź pozdrowiony, jedyna nasza nadziejo!