Do czytania i rozważania słowa Bożego oraz do głoszenia go na wzór św. Pawła zachęcają biskupi w liście pasterskim na święto Nawrócenia św. Pawła. Przypadająca 25 stycznia uroczystość nabiera szczególnego wymiaru w jubileuszowym roku 2000-lecia urodzin Apostoła.

ŚW. PAWEŁ – SŁUGA I APOSTOŁ SŁOWA BOŻEGO

W całym Kościele przeżywamy Rok Św. Pawła. Aby obchody jubileuszu przyniosły obfite owoce duchowe, konieczne jest pełniejsze poznanie osoby i apostolskiego dzieła św. Pawła oraz podjęcie konkretnych zadań, które pozwolą nam odpowiedzieć na miłość Boga objawioną w Jezusie Chrystusie z podobną gorliwością, jaka cechowała Apostoła Narodów. Zatem w dniu święta Nawrócenia Świętego Pawła spójrzmy na jego i nasze życie, na jego i nasze zadania ewangelizacyjne.

- Zniesienie ekskomuniki na lefebrystów jest szansą na przywrócenie jedności Kościoła – uważa przewodniczący Konferencji Biskupów Francji kard. André Vingt-Trois. 24 stycznia udzielił on wywiadu rozgłośni archidiecezji paryskiej Radio Notre Dame, w którym jeszcze przed ogłoszeniem dokumentów watykańskich mówił o oczekiwaniach z tym związanych. Francuzi stanowią połowę z ok. 200 tys. zwolenników Bractwa św. Piusa X. - Cieszę się, za każdym razem, kiedy Kościół może znieść jakąś karę – stwierdził arcybiskup Paryża. Jego zdaniem, decyzja Ojca Świętego jest otwarciem i możliwością odnalezienia przez chrześcijan pełni jedności z Kościołem. – Muszą tego jednak pragnąć i przyjąć. Jest to gest miłosierdzia i otwartości, aby umocnić jedność Kościoła – stwierdził kardynał.

Zaznaczył, że zdjęcie ekskomuniki nie oznacza, że można być katolikiem i jednocześnie wybierać według własnego uznania jednie pewne elementy z nauczania i tradycji Kościoła. – Ludzie, którzy najczęściej szczerze przedstawiają się jako obrońcy tradycji Kościoła, uzurpują sobie prawo do odróżniania tradycji dobrej od złej. Takich rozróżnień może jednak dokonywać jedynie Kościół, a nie jakaś partykularna grupa w nim – powiedział przewodniczący francuskiego episkopatu. Według niego, trudno obecnie powiedzieć, jak decyzja Benedykta XVI wpłynie na konkretną zmianę sytuacji. – Zniesienie ekskomuniki jest aktem prawnym. Trudno mi przewidzieć jak nań zareagują poszczególne osoby. Trudności, których Kościół doświadcza od 2000 lat swych dziejów, rozwiązują się przez nawrócenie serc oraz odnowienie w wiernych życia obecnością Ducha Świętego – stwierdził francuski purpurat. st (KAI/www.eglise.catholique.fr) / Paryż

Komentarz dra Pawła Milcarka na temat decyzji Stolicy Świętej w sprawie ekskomuniki biskupów konsekrowanych przez abpa M. Levebvre’a. To wielki dzień katolickiej jedności chrześcijan w Kościele. Decyzja papieska, ogłoszona w Tygodniu Modlitw o Jedność Chrześcijan, to także pewne kryterium szczerości realnego ekumenizmu: czy teraz wszyscy będziemy potrafili się cieszyć tym gestem jedności? Warto uświadomić sobie dokładnie treść tego aktu prawnego: z dniem dzisiejszym anulowano dekret z 1988, który deklarował, że na biskupów-lefebvrystów spadła automatycznie ekskomunika w wyniku nieposłuszeństwa wyświęcenia biskupów bez zgody papieża. Stolica Apostolska stwierdza, że nie ma dziś przesłanek, by sądzić, iż taka automatyczna ekskomunika rzeczywiście ciąży dziś na biskupach Bractwa Św. Piusa X. Nie jest to więc ani anulowanie ekskomuniki (ona zachodzi lub nie niezależnie od dekretów dawniejszych lub obecnych), ani tym bardziej rehabilitacja postępowania lefebvrystów od 1988 czy samego abp. Lefebvre'a. Stwierdzono natomiast, że obecnie nie ma podstaw, by twierdzić, że lefebvryści rzeczywiście podpadają pod ekskomunikę.

Tworzy to bardziej otwartą i bardziej katolicką atmosferę oceny działań abp. Lefebvre’a, bez zaczerniania osobistego dramatu tego wybitnego hierarchy. Teraz przed nami nowe wyzwania. Z dokumentu wynika, że Rzym przyjął za dobrą monetę swoistą deklarację doktrynalnego minimum w wykonaniu bp. Bernarda Fellay, przełożonego Bractwa Św. Piusa X. Od tego minimum katolickiego zrozumienia trzeba teraz przejść do wyjaśnienia zapalnych punktów w interpretacji dziedzictwa Vaticanum II – bo o to chodzi w sporze toczącym się od dziesiątków lat. Ponadto, lefebvryści muszą zrobić wysiłek przewartościowania swego stosunku do realnego papieża i realnego Kościoła powszechnego, z jego brakami i dobrami. Liczymy na nową intensywność duszpasterstwa księży „piusowych”, obliczoną już nie tylko na swoich prawomyślnych wiernych. Dużo zależy od lokalnych biskupów: czy w praktyce potrafią oderwać się od powtarzania kliszy o „złych schizmatykach”, a zauważą szansę wykorzystania dynamizmu gorliwych kapłanów, którzy w niektórych obszarach są ostatnią szansą na katolickie duszpasterstwo.

Paweł Milcarek filozof i publicysta żródło: www.Christianitas.pl

Ojciec Święty przychylił się do prośby bpa Bernarda Fellay’a i trzech pozostałych biskupów-levebrystów o zniesienie ekskomuniki, ciążącej na nich od przeszło 20 lat. Wyrazili oni wolę pozostawania w wierze katolickiej, uznali prymat papieża i jego uprawnienia. Stolica Apostolska ma nadzieję na ustabilizowanie relacji ze zwolennikami Bractwa św. Piusa X. Przełożony Bractwa, bp Fellay, zapewnia Ojca Świętego w liście z 15 grudnia 2008 roku, że wszyscy czterej biskupi wyrażają „wolę pozostawania w wierze katolickiej i oddania wszystkich swoich sił w służbie Kościołowi Jezusa Chrystusa (...)”. Podkreślił też, że przyjmują nauczanie Kościoła i mocno wierzą w prymat papieża i jego prerogatywy.

Czterej duchowni-tradycjonaliści przyjmując 30 czerwca 1988 roku święcenia biskupie bez zezwolenia Watykanu, sami ściągnęli na siebie ekskomunikę (latae sententiae - wiążącą mocą samego prawa), wykluczając się tym samym z Kościoła katolickiego. Konsekrował ich wówczas francuski abp Marcel Lefebvre, który nie zaakceptował niektórych zmian, jakie wprowadził Sobór Watykański II. Abp Lefebvre założył tradycjonalistyczne seminarium w Ecône i przewodził ruchowi tradycjonalistycznemu pozostając w konflikcie ze Stolicą Apostolską.

Papieżom Pawłowi VI i Janowi Pawłowi II nie udało się dojść do porozumienia z Marcelem Lefebvre'em. Zerwał on ostatecznie jedność ze Stolicą Apostolską udzielając bez jej zgody święceń biskupich 4 duchownym z założonego przez siebie Bractwa św. Piusa X.