Parafia w Nadolnej 1 czerwca przeżywała swój wielki dzień, świątynia parafialna została uroczyście dedykowana Bogu w akcie liturgicznym sprawowanym przez ordynariusza radomskiego ks. bp. Zygmunta Zimowskiego. Ryt poświęcenia kościoła stosownie do zatwierdzonych po Soborze Watykańskim II przez Stolicę Apostolską obrzędów, obejmował pokropienie wodą święconą ścian świątyni, tabernakulum i ołtarza, okadzenie ołtarza i murów, namaszczenie ołtarza poświęconym olejem, zapalenie światła, nakrycie ołtarza i uroczysta celebracja mszy świętej.

Dekret Kongregacji Sakramentów i Kultu Bożego z 29 maja 1979 r., zalicza poświęcenie kościoła i ołtarza do najbardziej uroczystych aktów liturgicznych. Miejsce bowiem, gdzie gromadzi się wspólnota chrześcijańska, aby słuchać Słowa Bożego, zanosić modlitwy błagalne, wielbić Boga, a przede wszystkim sprawować sakramenty i gdzie przechowuje się Najświętszy Sakrament Eucharystii, jest szczególnym obrazem Kościoła, świątyni Boga zbudowanej z żywych kamieni. Ołtarz natomiast, wokół którego gromadził się lud święty, aby uczestniczyć w Ofierze Pana i przy którym posila się podczas uczty niebiańskiej, jest znakiem Chrystusa, który jest kapłanem, żertwą i ołtarzem własnej ofiary".

Licznie zgromadzeni wierni parafii w Nadolnej i przybyli goście, byli świadkami tej podniosłej uroczystości. Parafia NSJ w Nadolnej erygowana w 1939 roku, dzięki energicznym staraniom obecnego proboszcza i zaangażowaniu wiernych, podjęła w ostatnich trzech latach wysiłek upiększenia świątyni i nadania jej nowego blasku. Zwieńczeniem tych starań było dedykowanie świątyni. Uroczystość dodatkowo ubogacił obrzęd udzielenia sakramentu bierzmowania młodzieży. Na zakończenie uroczystej liturgii: ks. biskup Zygmunt Zimowski, wszyscy obecni kapłani, przedstawiciele władz powiatu szydłowieckiego i gminy Chlewiska, fundatorzy ołtarza i przedstawiciele wiernych parafii Nadolna podpisali akt dedykacji świątyni.

Obrzęd dedykacji świątyni lub ołtarza w języku polskim określony mianem "poświęcenie kościoła i ołtarza". Łaciński wyraz dedicatio (dedykacja) wskazuje na akt religijny wyłączenia miejsca z użytku świeckiego i przeznaczenia go do celów kultycznych: na chwałę Bożą i dla stworzenia odpowiednich warunków do gromadzenia się wspólnoty chrześcijańskiej na służbę Bożą. W konsekwencji każdy kościół jako budynek stanowi dom Boga (świątynię, sacrarium, sanctuarium) i zarazem dom ludu Bożego (domus Ecclesiae). W nowych księgach łacińskich obrzęd oddania kościoła do użytku sakralnego nazywa się dedykacją (po polsku: poświęceniem) w celu odróżnienia tego rytu od konsekracji eucharystycznej. msk