1 sierpnia 1944 roku punktualnie o godzinie 17:00 w stolicy wybiła godzina „W”. Na terenie okupowanej Warszawy wybuchło powstanie. Głównym celem wystąpienia zbrojnego było wyzwolenie stolicy spod władz niemieckich. Powstańcy mieli liczebną przewagę nad żołnierzami niemieckimi, niestety większość z polskich żołnierzy nie była odpowiednio uzbrojona. Przewaga uzbrojenia okupantów, którzy dysponowali bronią pancerną, artylerią, lotnictwem, zaważyła na końcowym efekcie tego patriotycznego zrywu, który zakończył się w pierwszych dniach października 1944 roku. Powstanie zakończyło się klęską. Warszawa została jeszcze dotkliwiej zniszczona, zginęło około 170 tys. mieszkańców stolicy.

Powstanie, zważając na bohaterstwo i ofiarność Polaków, było nie do uniknięcia. Polska niejednokrotnie była świadkiem walki o wolność. Naszą historię przeplatają liczne powstania i spontaniczne zrywy, w których kierowaliśmy się wyższymi wartościami, przekładając wartości duchowe nad materialne.

Stowarzyszenie Wspólnota Samorządowa Województwa Mazowieckiego pragnie złożyć hołd tym wszystkim, którzy nie zważając na własne życie, przystąpili 1 sierpnia 1944 roku do walki zbrojnej z okupantem. Zasłużyli na wieczną pamięć następnych pokoleń. Oddając swoje życie przyczynili się do walki o wolną, niepodległą Ojczyznę. Apelujemy o wywieszenie 1 sierpnia flagi narodowej, a o godzinie „W” o chwilę zadumy.

Pamiętajmy o tych, którzy walczyli o naszą ojczyznę!

List do polityków w sprawie zabezpieczenia suwerenności Polski wystosował portal Fronda.pl. „Wzywamy, jako obywatele Rzeczypospolitej Polskiej wszystkich posłów i senatorów Rzeczypospolitej Polskiej do niezwłocznego podjęcia swych konstytucyjnych obowiązków ochrony suwerenności i interesów państwa polskiego oraz przestrzegania Konstytucji” – czytamy w piśmie, które powstało w odpowiedzi na reakcję czytelników portalu po publikacji wywiadu z mecenasem Stefanem Hamburą.

Sygnatariusze listu zaznaczają, że niemiecki Federalny Trybunał Konstytucyjny swoim wyrokiem z 30 czerwca br. przypomniał „wielu europejskim politykom o czymś, o czym w zapale pogłębiania integracji europejskiej wydawali się zapominać: że to nie międzynarodowe instytucje, ale suwerenne państwa mają wyłączne prawo decydować o tym, w jakim tempie i na jakich zasadach może przebiegać integracja”.

Wyrok z Karslruhe, nakazuje uchwalenie specjalnej ustawy wzmacniającej rolę niemieckiego parlamentu w podejmowaniu decyzji na szczeblu unijnym. Bez nowego prawa, gwarantującego suwerenność Niemiec, Traktat Lizboński nie będzie mógł być ratyfikowany.