Św. Augustyn i tradycja: „Została tu otwarta brama życia, skąd wypłynęły sakramenty Kościoła, bez których nie wchodzi się do prawdziwego życia...”. Po trzech godzinach agonii Jezus oddał ducha. Ewangeliści opowiadają, że gdy Jezus wisiał jeszcze na krzyżu, niebo się zaćmiło i nastąpiły niezwykłe wydarzenia, gdyż był On Synem Bożym.

A oto zasłona przybytku rozdarła się na dwoje z góry na dół (Mt 27, 51). Oznacza to, że wraz ze śmiercią Jezusa zakończył się kult Starego Przymierza (por. Hbr 9, 1-14). Odtąd kult miły Bogu będzie sprawowany poprzez Człowieczeństwo Chrystusa, który jest zarazem Kapłanem i Ofiarą.

Zbliżał się piątkowy wieczór i należało usunąć ciała, ponieważ nie mogły pozostawać tam przez szabat. Zanim na firmamencie ukaże się pierwsza gwiazda, musieli być pochowani. Ponieważ był to dzień Przygotowania, aby zatem ciała nie pozostawały na krzyżu w szabat – ów bowiem dzień szabatu był wielkim świętem – Żydzi prosili Piłata, aby ukrzyżowanym połamano golenie i usunięto ich ciała (J 19, 31). Piłat posłał żołnierzy, którzy połamali golenie łotrom, by jak najszybciej umarli. Lecz gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok, a natychmiast wypłynęła krew i woda (J 19, 33). To historyczne wydarzenie, przy którym był obecny święty Jan, posiada głębokie znaczenie.