Mineło 4 miesiące od śmierci naszego ukochanego Ojca Świętego Jana Pawła II. Powoli cichną emocje, gaśnie poryw jedności i dobroci w naszym społeczeństwie. Myślę, że warto utworzyć w gazecie dział poświęcony Ojcu Świętemu. Tym bardziej, że wszyscy niecierpliwie czekamy na Jego beatyfikację. Wielu mieszkańców naszego miasta spotkało się z Ojcem Świętym w czasie prywatnych audiencji, licznych pielgrzymek. Z każdego takiego spotkania pozostały wspomnienia, którymi można się podzielić i utrwalić je w pamięci. Podczas uroczystości koronacyjnych Matki Bożej Ostrobramskiej w Skarżysku-Kamiennej , moja 3-letnia wnuczka Natalia , widząc ogromne rzesze pielgrzymów, zapytała: „ Dlaczego ludzie nie płaczą, przecież umarł Papież”. Dziecko utrwaliło w swojej pamięci obraz „białego marszu” na ulicach Szydłowca, płaczących ludzi. To było dla niej wielkie przeżycie. Z przejęciem oglądała filmy z pielgrzymek Ojca Świętego. W czasie transmisji z uroczystości pogrzebowych, zapatrzona w przekaz telewizyjny , stwierdziła: „Papież zakochał się w ludziach”. Tak, Jan Paweł II kochał ludzi, a dzieci szczególnie. Natalka to czuła, choć nigdy się z Nim nie spotkała.

Dzieci Dorastają znienacka przez miłość, i potem tak nagle dorośli Trzymając się za ręce wędrują w wielkim tłumie – ( serca schwytane jak ptaki, profile wrastają w półmrok). Wiem, że w ich sercach bije tętno całej ludzkości.

Trzymając się za ręce usiedli cicho nad brzegiem. Pień drzewa i ziemia w księżycu: niedoszeptany tli trójkąt. Mgły nie dźwignęły się jeszcze. Serca dzieci wyrastają nad rzekę.

Czy zawsze tak będzie – pytam gdy wstaną stąd i pójdą? Albo też inaczej: kielich światła nachylony wśród roślin odsłania w każdej z nich jakieś przedtem nieznane dno. Tego, co w was się zaczęło, czy potraficie nie popsuć, Czy będziecie zawsze oddzielać dobro i zło? Karol Wojtyła [ 1920- 2005]

Bożenna Kosieniewicz